Η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος,, αποφάσισε μεταξύ άλλων διοργάνωση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, για την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και την κυβερνητική αδιαφορία, τηΔευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 13.00΄, έξω από το Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 25, Αθήνα).
Η συνεδρίαση έγινε εκτάκτως στις 30/11/2022, μέσω τηλεδιάσκεψης,
Σύμφωνα με την ανακοίνωση στη συνεδρίαση αποφασίστηκε:
1. Η έκτακτη σύγκληση της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2022, προκειμένου να συζητήσει τα επείγοντα θέματα του κλάδου και να πάρει σχετικές αποφάσεις.
2. Η διοργάνωση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, για την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και την κυβερνητική αδιαφορία, τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 13.00΄, έξω από το Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 25, Αθήνα).
Καλούνται τα μέλη των Δ.Σ. των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας να συμμετάσχουν μαζικά στη συγκέντρωση για να στείλουμε σθεναρά το μήνυμά μας στον Υπουργό.
Αναλυτικά:
«Οι δικηγόροι, βιώνουμε μια ιδιαίτερα δυσχερή επαγγελματική και οικονομική πραγματικότητα, ως αποτέλεσμα της 10ετούς μνημονιακής πολιτικής και των συνεπειών της πανδημίας, που συρρικνώνουν δραστικά τη δικηγορική ύλη και τις αμοιβές μας. Η κατάσταση είναι δραματική και ιδίως για τους πιο αδύναμους δικηγόρους» τονίζουν.
Μεγάλο μέρος αυτών αδυνατεί να καλύψει τις τρέχουσες βασικές του επαγγελματικές υποχρεώσεις αλλά και τις βιοτικές του ανάγκες. Ο κίνδυνος πλήρους εξαθλίωσης του κλάδου είναι ορατός με δυσμενείς συνέπειες στην λειτουργία της Δικαιοσύνης και στην ίδια τη Δημοκρατία, της οποίας η Δικαιοσύνη αποτελεί βασικό πυλώνα. Η αξιοπρεπής διαβίωση των δικηγόρων, συλλειτουργών της Δικαιοσύνης και υπερασπιστών των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αποτελεί προϋπόθεση για την ανεξαρτησία τους και την ορθή επιτέλεση του λειτουργήματός τους»
Σε καμία έμπρακτη στήριξη των δικηγόρων προχώρησε, κάτι που έπραξε για άλλους επαγγελματίες. Κανένα από τα βασικά οικονομικά, φορολογικά και ασφαλιστικά αιτήματα του κλάδου δεν αποδέχθηκε (κατάργηση άλλως μείωση ΦΠΑ στις δικαστηριακές υπηρεσίες, κατάργηση τέλους επιτηδεύματος, την άμεση εκκαθάριση αμοιβών νομικής βοήθειας, κλπ)» σημειώνουν οι δικηγόροι.
Ακόμη δε και εκείνα, για τα οποία είχε μνημονιακή υποχρέωση, όπως η επέκταση του ορίου απαλλαγής από το καθεστώς ΦΠΑ για εισοδήματα μέχρι 25.000 ευρώ. Και σαν να μην έφθανε αυτό, η Κυβέρνηση προχωρεί από 1-1-2023 σε αύξηση των εισφορών των δικηγόρων προς τον ΕΦΚΑ σε ποσοστό 10%, που επιβαρύνουν την ήδη δυσχερή θέση τους, αφού λειτουργούν προσθετικά και «πολλαπλασιαστικά στο ήδη αυξανόμενο διαρκώς κόστος λειτουργικών δαπανών, δανεισμού και διαβίωσης».
Τραυματικά βιώνει τα Δεκεμβριανά στην προσωπική του ζωή και ο κορυφαίος συγγραφέας και δημοσιογράφος Γρηγόρης Ξενόπουλος, που στις 16 Δεκεμβρίου του δίνουν ένα λεπτό να φύγει από το σπίτι του, που βρίσκεται στο επίκεντρο των συγκρούσεων, για ν’ ανατινάξουν με δυναμίτη το απέναντι κτίριο. Συνεχίζει ο ίδιος :“Όταν ελευθερώθηκαν επιτέλους οι δρόμοι και μπορέσαμε να κυκλοφορήσουμε, από το πολύπαθο σπίτι της οδού Ευριπίδου δεν είχε μείνει παρά το …οικόπεδο. Το είχαν λεηλατήσει – οι επαναστάτες ;άλλοι κακοποιοί και άρπαγες ;Δεν ξέρω!- και του είχαν βάλει φωτιά !Έτσι χάθηκαν τα πάντα χωρίς να σωθεί ούτε ένα κουρέλι, ούτε ένα χαρτάκι !Ρούχα, χαλιά, στρώματα τα έκλεψαν. Μεγάλα έπιπλα, βιβλία, χειρόγραφα– άχρηστα για τους κλέφτες- έγιναν στάχτη. Έμεινα χωρίς τίποτε-άστεγος, άπορος, γυμνός- με ότι φορούσα την ώρα της φυγής μου, πού ύστερα είδα πόσο ήταν τραγική !” Έκτοτε, στα συνεχή μπλόκα της εποχής, ο ηλικιωμένος Ξενόπουλος, ελλείψει ταυτότητας επιδεικνύει τα βιβλία του για να τον αναγνωρίσουν...
Ίδια με του Ξενόπουλου είναι και η τύχη του αρχείου του Γιάννη Ρίτσου, που καίγεται στο σπίτι του στην Καισαριανή μαζί με τα πρώτα θεατρικά του έργα καθώς και το 1.000 σελίδων πεζό “Στους πρόποδες της σιωπής” που δεν φτάνει ποτέ στα βιβλιοπωλεία.
Άλλη σημαντική ενεργή στα γεγονότα καλλιτεχνική παρέα της εποχής, είναι αυτή των Μάνου Χατζιδάκι, Βασίλη Ρώτα, Τίτου Πατρίκιου, Ελένης Γκύκαντζη- Αρβελέρ, Άννας Συνοδινού και Ιάννη Ξενάκη. Ο τελευταίος χάνει την όραση στο ένα μάτι, όταν βρετανικό τανκ βομβαρδίζει κτίριο στην οδό Διδότου 47 στα Εξάρχεια, που βρίσκεται μαζί με δύο συναγωνιστές -μέλη του λόχου Μπάυρον- οι οποίοι χάνουν τη ζωή τους. Αφηγείται ο ίδιος :“Ακούσαμε τους όλμους να πέφτουν. Κάποια έκρηξη πρέπει να μας βρήκε. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι σκοτώθηκαν επί τόπου. Τα μυαλά του κοριτσιού είχαν πεταχτεί στον τοίχο. Έχασα τις αισθήσεις μου. Σε λίγο με μετέφεραν με μίαν άσπρη σημαία σε μια άλλη πολυκατοικία, όπου υπήρχαν κάτι πρώτες βοήθειες. Τους άκουσα να λένε: Θα ζήσει μόνο λίγες ώρες, τουλάχιστον ας πεθάνει ήσυχος. Και μου έκαναν ενέσεις για να μην πονάω. Ούτε τίποτε το αντισηπτικό, ούτε πρώτες βοήθειες. Όμως, δεν πέθανα”.
Η Ελένη Γλύκατζη -Αρβελέρ είναι αχτιδάρχης της νεολαίας του ΕΛΑΣ έχοντας στην καθοδήγησή της όλη την Ανατολική Αττική :“Κατά τύχη γλίτωσα, είχα αφήσει την τσάντα μου σε ένα περβάζι ενός παραθύρου και όταν πήγα να την πάρω ήταν τρυπημένη από σφαίρα. Οι ελεύθεροι σκοπευτές και από εδώ και από εκεί έριχναν και όποιον πιάσει η σφαίρα”. Ολοκληρώνει την αναφορά στα γεγονότα αναφέροντας ένα περιστατικό που συνοψίζει σε λίγες λέξεις τι προηγήθηκε και τι ακολούθησε των Δεκεμβριανών :“Ήμουν στη Μεγάλη Βρετάνια και βγαίνει ένας Εγγλέζος αξιωματικός. Στη Βουλή ήταν οι αστυνομικοί. Τον έπιασα και του είπα ότι οι ίδιοι ήταν και με τους Γερμανούς και με εσάς. Και μου είπε ναι το ξέρω και έφυγε”...
Οι αρχές στο Ιράν ζήτησαν χθες Σάββατο από τη δικαιοσύνη και το κοινοβούλιο να αναθεωρήσουν νόμο του 1983 για την υποχρεωτική χρήση της μαντίλας προκειμένου να
βρεθεί μια διέξοδος στο κίνημα διαμαρτυρίας που έχει ξεσπάσει εδώ και περισσότερους από δύο μήνες στη χώρα.
Το Ιράν είναι αντιμέτωπο με καθημερινές διαδηλώσεις μετά τον θάνατο στις 16 Σεπτεμβρίου της Μαχσά Αμινί, μιας Κούρδισσας 22 ετών τρεις ημέρες μετά τη σύλληψή της από την αστυνομία ηθών επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα της.
Έκτοτε οι Ιρανές έχουν βγει στους δρόμους και κάποιες έβγαλαν ή έκαψαν τη μαντίλα τους δημοσίως.
Χθες Σάββατο ο γενικός εισαγγελέας του Ιράν Μοχαμάντ Τζαφάρ Μονταζερί δήλωσε ότι «το κοινοβούλιο και οι δικαστικές αρχές εργάζονται» στο θέμα την υποχρεωτικότητας της μαντίλας, χωρίς να διευκρινίσει αν ενδέχεται να τροποποιηθεί η νομοθεσία.
Το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στο Ιράν με δύο αντίθετα στρατόπεδα να αντιπαρατίθενται: αυτό των συντηρητικών που επιμένουν στον νόμο του 1983 και αυτό των προοδευτικών που επιθυμούν να μπορούν οι γυναίκες να επιλέγουν αν θα φορούν ή όχι τη μαντίλα.
Η μαντίλα έγινε υποχρεωτική στο Ιράν τέσσερα χρόνια μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979. Η αστυνομία ηθών δημιουργήθηκε ώστε «να διαδώσει την κουλτούρα της σεμνότητας και της χρήσης μαντίλας».
Σύμφωνα με τον νόμο του 1983, οι γυναίκες στο Ιράν – ντόπιες και αλλοδαπές--, ανεξαρτήτως θρησκείας, θα πρέπει να φορούν δημοσίως μαντίλα και φαρδιά ρούχα.
Η έκθεση με σπάνια έργα της χριστιανικής τέχνης με τίτλο «Άγιοι Βρακοφόροι και Φουστανελάδες» παρουσιάζεται από τις 22 Οκτωβρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου στο Μουσείο Χριστιανικής Τέχνης «Αγία Αικατερίνη Σιναϊτών» στο Ηράκλειο Κρήτης.
Για πρώτη φορά, το κοινό θα μπορέσει να δει συγκεντρωμένες εικόνες που απεικονίζουν Νεομάρτυρες της ελληνικής Εκκλησίας με παραδοσιακές φορεσιές, βράκες και φουστανέλες και να παρακολουθήσει την εξέλιξη της εικονογραφίας των Νεομαρτύρων από τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια (δεκαετία 1830) μέχρι σήμερα.
Τα έργα συλλέχθηκαν κυρίως από ναούς της Κρήτης αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα και εκτίθενται στον μοναδικής ομορφιάς χώρο του Μουσείου, που στεγάζεται στον παλαιό ναό της Αγίας Αικατερίνης, χτισμένο ήδη από τον 13ο αιώνα στην αρχική του μορφή.
Η έκθεση «Άγιοι Βρακοφόροι και Φουστανελάδες. Εικόνες Νεομαρτύρων από την Κρήτη και άλλες περιοχές» έχει ταυτόχρονα εικαστικό, θρησκευτικό, εθνικό και κοινωνικό περιεχόμενο και ενδιαφέρον και φανερώνει την πολλαπλή σημασία του ενδύματος στη χριστιανική τέχνη.
ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΤΑΣΑΙΝΑ, ΜΠΑΜΙΧΑΣ
Η ορθόδοξη αγιογραφία αποτύπωσε και διέσωσε μέσα από την ενδυμασία πληροφορίες από την καθημερινότητα της κάθε εποχής, παρέχοντας πολύτιμο λαογραφικό και ιστορικό υλικό.
Στα έργα της έκθεσης ωστόσο, ο ρόλος της ενδυμασίας έχει μία ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα, καθώς πολλά από αυτά ζωγραφίστηκαν σε δύσκολες εποχές και σε περιοχές που δεν είχαν ακόμη ενσωματωθεί στο ελληνικό κράτος (19ος- αρχές 20ού αιώνα).
Η ιστορική περίοδος κατά την οποία φιλοτεχνήθηκαν οι παλαιότερες αγιογραφίες της έκθεσης συμπίπτει με την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό. Έτσι, όταν οι πλανόδιοι ζωγράφοι της Ηπείρου άρχισαν να ντύνουν τους νέους αγίους στις εικόνες τους με φουστανέλες, και οι Κρητικοί να απεικονίζουν τους δικούς τους με βράκες το ελληνικό κράτος είχε μόλις γεννηθεί.
Οι τοπικές ενδυμασίες κυριαρχούσαν σε ολόκληρο σχεδόν τον ελληνικό χώρο και οι Νεομάρτυρες απεικονίζονταν στις εικόνες ακριβώς όπως ήταν στην επίγεια ζωή τους,. Οι εικόνες αυτές βρίσκονται επομένως σε άμεση συνομιλία με την κοινωνία και την εποχή κατά την οποία φιλοτεχνήθηκαν.
ΜΑΝΟΥΗΛ ΣΦΑΚΙΩΝ, ΜΠΕΛΑΔΑΚΗΣ
Όπως λέει η επιμελήτρια της έκθεσης, Δρ. Έφη Ψιλάκη «Η εισαγωγή των τοπικών ενδυμασιών στις εικόνες των Νεομαρτύρων αποτέλεσε σημαντική τομή στην εξέλιξη της θρησκευτικής ζωγραφικής κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας και ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα.
Αυτοδίδακτοι λαϊκοί καλλιτέχνες τολμούν στα δύσκολα αυτά χρόνια να απεικονίσουν τις σεπτές μορφές των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους για τη χριστιανική πίστη και την πατρίδα με τις καθημερινές φορεσιές τους και να δημιουργήσουν νέους εικονογραφικούς τύπους αλλά και νέα ηθικά πρότυπα.Η εντυπωσιακή αυτή έμπνευση αποτέλεσε αφετηρία σημαντικών εξελίξεων στον εκκλησιαστικό και στον κοινωνικό χώρο και εξέπεμψε πολλαπλά μηνύματα.
Άγιος δεν ήταν πια μόνον εκείνος που είχε μαρτυρήσει σε κάποια μακρινή εποχή, όπως είναι τα χρόνια των διωγμών, άγιος μπορούσε να είναι ο συντοπίτης, ο άνθρωπος που κινούνταν στον ίδιο χώρο με τον πιστό και, μάλιστα, κατά τον ίδιο χρόνο. Ήταν εκείνος που είχε τις ίδιες αγωνίες, την ίδια πίστη, εκείνος που ντυνόταν με την ίδια φορεσιά».
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Στην έκθεση θα δούμε 46 συνολικά αγιογραφίες από την Ελλάδα, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο. Ανάμεσά τους ο φημισμένος Άγιος Γεώργιος Φουστανελάς από τα Ιωάννινα, ο Βρακοφόρος Άγιος Μανώλης των Σφακίων, οι Τέσσερις Νεομάρτυρες του Ρεθύμνου του Ιωάννη Φραγκόπουλου, οι φουστανελάδες Άγιοι της Σαμοθράκης, η Αγία Αργυρή της Προύσας και πολλές ακόμα μοναδικής ομορφιάς και σπανιότητας αγιογραφίες. Το παλαιότερο έργο της έκθεσης χρονολογείται από το 1836 ενώ τα νεότερα φτάνουν μέχρι τις μέρες μας.
Το Μουσείο Αγίας Αικατερίνης Ηρακλείου
Το Μουσείο Χριστιανικής Τέχνης «Αγία Αικατερίνη Σιναϊτών» είναι ένα εντυπωσιακό μουσείο καθώς, μέσα από έργα σπάνιας ομορφιάς, αποτυπώνει τις καλλιτεχνικές τάσεις και τις εξελίξεις που οδήγησαν στο θαύμα της Κρητικής Αναγέννησης του 16ου και του 17ου αιώνα και της «Κρητικής Αγιογραφικής Σχολής».
Μία σχολή που γνωρίζουμε μέσα από σπουδαίους δημιουργούς όπως ο Μιχαήλ Δαμασκηνός και ο Άγγελος Ακοτάντος, έργα των οποίων φυλάσσονται στο Μουσείο, ή ακόμη και ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος που ξεκίνησε ως αγιογράφος από τον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο).
ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ, ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ
Ο παλαιός ναός της Αγίας Αικατερίνης, στον οποίο και στεγάζεται το Μουσείο, χτίστηκε αρχικά τον 13ο αιώνα και πήρε τη σημερινή του μορφή τον 16ο αιώνα, κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας. Υπήρξε καθολικό ενός μεγάλου μοναστηριού που εκείνα τα χρόνια υπαγόταν στην Αγία Αικατερίνη του Σινά.
Από την αρχή υπήρξε κέντρο γραμμάτων, τεχνών και παιδείας καθώς στις εγκαταστάσεις του λειτουργούσε σχολή με δασκάλους καταξιωμένους λόγιους της εποχής. Αποτέλεσε επίκεντρο μιας σπουδαίας πνευματικής και καλλιτεχνικής κίνησης που παρατηρήθηκε στη βενετοκρατούμενη Κρήτη και συνδέθηκε με όλες σχεδόν τις σπουδαίες μορφές λογίων και ζωγράφων του 15ου, του 16ου και του 17ου αιώνα.
Εκείνα τα χρόνια το σημερινό Ηράκλειο ήταν αναμφισβήτητα μια πόλη ζωγράφων. Μόνο κατά την περίοδο 1453-1526 εργάζονταν περισσότεροι από 120 ζωγράφοι στην πόλη και τα έργα τους εξάγονταν ακόμη και στην ιταλική χερσόνησο.
Άλλοι 350 ζωγράφοι μαρτυρούνται κατά την υπόλοιπη περίοδο της Βενετοκρατίας (έως το 1669). Η συμβολή της Αγίας Αικατερίνης σε αυτήν την εντυπωσιακή καλλιτεχνική κίνηση, που γέννησε Δαμασκηνούς και Θεοτοκόπουλους, υπήρξε ασφαλώς καθοριστική.
Με την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς, ο ναός μετατράπηκε σε τζαμί, το οποίο και λειτουργούσε ως το 1922. Το μουσείο λειτουργεί από το 1967 και στεγάζει τη μεγαλύτερη έκθεση Βυζαντινών Εικόνων στην Κρήτη. Ανάμεσα στα έργα που μπορεί να δει κανείς είναι και έξι αριστουργήματα του Μιχαήλ Δαμασκηνού.
Μία ευρύτατη συλλογή που καλύπτει μια μακρά περίοδο πολλαπλών εξελίξεων στον ελληνικό ορθόδοξο κόσμο -από τον 14ο έως και τον 19ο- και περιλαμβάνει, εκτός από σπάνιες εικόνες, έργα ξυλογλυπικής, λιθογλυπτικής, μεταλλοτεχνίας, χρυσοκεντητικής, νομίσματα (που φτάνουν στους ελληνιστικούς χρόνους), χειρόγραφα και παλαίτυπα.
Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Κρήτης, της Περιφέρειας Κρήτης. Η δράση «Φεστιβάλ Κρήτης» πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Ο ιδρυτής του WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ, αντιμετωπίζει 17 κατηγορίες για κατασκοπεία στις ΗΠΑ και μια κατηγορία για κατάχρηση υπολογιστή λόγω της δημοσίευσης χιλιάδων απόρρητων στρατιωτικών και διπλωματικών εγγράφων, τα οποία διέρρευσε η πληροφοριοδότης Τσέλσι Μάνινγκ. Οι κατηγορίες εις βάρος του προβλέπουν ως μέγιστη ποινή φυλάκισης τα 175 έτη. Ο 51 χρόνος, υπέβαλε έφεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), όπως επιβεβαίωσε το δικαστήριο την Παρασκευή.
Σύμφωνα Reuters, με το η Βρετανία έδωσε το πράσινο φως για την έκδοση του, αλλά ο ίδιος έχει ασκήσει έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου, με την πρώτη ακρόαση να αναμένεται στις αρχές του επόμενου έτους. Η νομική του ομάδα έχει επίσης κινήσει διαδικασία κατά της Βρετανίας στο ΕΔΔΑ, το οποίο θα μπορούσε ενδεχομένως να διατάξει την παρεμπόδιση της έκδοσης.
“Επιβεβαιώνουμε ότι έχει παραληφθεί αίτηση”, ανέφερε ανακοίνωση του δικαστηρίου.
Η Στέλλα Ασάνζ, η σύζυγός του, δήλωσε ότι ελπίζει ότι δεν θα χρειαστεί το ΕΔΑΔ να εξετάσει την υπόθεση και ότι θα μπορούσε να επιλυθεί στη Βρετανία. Αν η υπόθεση οδηγηθεί στο ΕΔΑΔ, είπε ότι “θα ήταν μια θλιβερή μέρα και μια μεγάλη απογοήτευση”. Ο αδελφός του Ασάνζ, Γκάμπριελ Σίπτον, δήλωσε στο Reuters νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι πιστεύει πως οι αμερικανικές αρχές θα ήθελαν να αποφύγουν την παραπομπή της υπόθεσης στο ΕΔΑΔ, καθώς τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης και το κοινό είναι πιο συμπαθή στην υπόθεσή του από ό,τι στη Βρετανία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. “Φαντάζομαι ότι οι ΗΠΑ θέλουν να το αποφύγουν αυτό… να προσπαθήσουν να εκδώσουν έναν εκδότη από την Ευρώπη για τη δημοσίευση αμερικανικών πολεμικών αποκαλύψεων, όταν οι ΗΠΑ ζητούν από την Ευρώπη να κάνει κάθε είδους θυσίες για τον πόλεμο στην Ουκρανία”, δήλωσε ο Σίπτον.
Τον Ιανουάριο του 2021, ένας Βρετανός δικαστής έκρινε ότι ο γεννημένος στην Αυστραλία Ασάνζ δεν πρέπει να εκδοθεί, λέγοντας ότι η ψυχική του υγεία σήμαινε ότι θα κινδύνευε να αυτοκτονήσει αν καταδικαζόταν και κρατούνταν σε φυλακή υψίστης ασφαλείας. Η απόφαση αυτή ανατράπηκε μετά από έφεση των αμερικανικών αρχών, οι οποίες έδωσαν ένα πακέτο διαβεβαιώσεων, συμπεριλαμβανομένης της υπόσχεσης ότι θα μπορούσε να μεταφερθεί στην Αυστραλία για να εκτίσει οποιαδήποτε ποινή.
Η έκδοση επικυρώθηκε στη συνέχεια τον Ιούνιο από τον τότε Βρετανό υπουργό Εσωτερικών, αφού η κυβέρνηση δήλωσε ότι τα δικαστήρια είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν θα ήταν άδικη ή κατάχρηση διαδικασίας και ότι θα του επιφυλάσσονταν η κατάλληλη μεταχείριση.
Το WikiLeaks έγινε για πρώτη φορά γνωστό το 2010, όταν έδωσε στη δημοσιότητα εκατοντάδες χιλιάδες απόρρητα διαβαθμισμένα αρχεία και διπλωματικά τηλεγραφήματα, στο πλαίσιο της μεγαλύτερης παραβίασης ασφαλείας του είδους της στην ιστορία του αμερικανικού στρατού.
Αμερικανοί εισαγγελείς και δυτικοί αξιωματούχοι ασφαλείας θεωρούν τον Ασάνζ απερίσκεπτο εχθρό του κράτους, οι ενέργειες του οποίου έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή πρακτόρων που κατονομάζονται στο υλικό που διέρρευσε.
Οι υποστηρικτές του Ασάνζ λένε ότι είναι ένας ήρωας κατά του κατεστημένου που έχει πέσει θύμα επειδή αποκάλυψε τα αμερικανικά αδικήματα στις συγκρούσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ και ότι η δίωξή του αποτελεί μια πολιτικά υποκινούμενη επίθεση κατά της δημοσιογραφίας και της ελευθερίας του λόγου.
Πέρασε επτά χρόνια κρυμμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο για να αποφύγει την έκδοση του στη Σουηδία, όπου καταζητείτο για ανάκριση σχετικά με μια έρευνα για σεξουαλική επίθεση, η οποία αργότερα αποσύρθηκε.
Ωστόσο, σύρθηκε έξω και φυλακίστηκε το 2019 για παραβίαση των όρων εγγύησης και έκτοτε κρατείται στη φυλακή του Λονδίνου, ενώ η υπόθεση έκδοσής του εκδικάζεται.
Η υπόθεση κέρδισε δημοσιότητα αυτή την εβδομάδα, καθώς μεγάλα μέσα ενημέρωσης που είχαν αρχικά συνεργαστεί με τον Ασάνζ για το υλικό που διέρρευσε, έγραψαν ανοιχτή επιστολή στην οποία αναφέρουν ότι η δίωξή του πρέπει να τερματιστεί.
Εν τω μεταξύ, ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Άντονι Αλμπάνες δήλωσε ότι έθεσε το θέμα της απελευθέρωσης του Ασάνζ σε αξιωματούχους των ΗΠΑ, λέγοντας ότι το θέμα πρέπει να κλείσει.
Ο Νίκος Μπελαβίλας, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πειραιάς για Ολους», υποστηρίζει ότι η δημοτική αρχή επαναφέρει το θέμα της μετατροπής του θερινού σινεμά σε δημοτικό πάρκινγκ.
Το παλιό θερινό σινεμά «Φαντάζιο» στην οδό Αφεντούλη στον Πειραιά πρέπει να διασωθεί και η λύση είναι μία, να περάσει στον Δήμο Πειραιά, να αποκατασταθεί και να επαναλειτουργήσει ως χώρος πολιτισμού και εκδηλώσεων του σχολείου (1ο Γυμνάσιο-Λύκειο Πειραιά) και της συνοικίας.
Αυτό τονίζει ο Νίκος Μπελαβίλας, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πειραιάς για Ολους», και υποστηρίζει ότι στις προθέσεις της δημοτικής αρχής είναι να γίνει το διατηρητέο «Σινέ Φαντάζιο» δημοτικό πάρκινγκ, όπως ανακοίνωσε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Κανάλι Ενα 90,4» ο πρόεδρος της Α’ Δημοτικής Κοινότητας, Νικήτας Γκόλφης.
Με αφορμή τις συγκεκριμένες δηλώσεις, ο Νίκος Μπελαβίλας υπενθύμισε ότι το καλοκαίρι του 2005 μια μεγάλη ομάδα πολιτών σταμάτησε τις μπουλντόζες την ώρα που κατεδάφιζαν τον διατηρητέο κινηματογράφο. Από τότε, ο Δήμος Πειραιά και ο –σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις– ιδιοκτήτης του χώρου, ο Ναός Αγίου Σπυρίδωνα, αντί να τον αποκαταστήσουν, τον εγκατέλειψαν και τον άφησαν να εξελιχθεί σε εστία ρύπανσης καταμεσής στην πόλη, δίπλα στο 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο. Το υπουργείο Πολιτισμού είχε παρέμβει ζητώντας ευθύνες για τις καταστροφές, ενώ το ΣτΕ απέρριψε δύο φορές τις προσφυγές της Εκκλησίας εναντίον της κήρυξης του κινηματογράφου σε διατηρητέο. «Τώρα επιχειρούν ξανά να ξεφορτωθούν το μεσοπολεμικό σινεμά, το παλιό σύμβολο της γειτονιάς της Φρεαττύδας και του Βρυώνη, χρησιμοποιώντας ίδια τεχνάσματα» αναφέρει.
Σε ενημερωτικό σημείωμά του για το «Φαντάζιο» ο «Πειραιάς για Ολους» κάνει λόγο για «δράμα» καθώς, αντί το σινεμά να περάσει στον δήμο, να επαναλειτουργήσει και να αποτελέσει χώρο εκτόνωσης και εκδηλώσεων του γειτονικού 1ου Γυμνασίου και Γενικού Λυκείου, εγκαταλείφθηκε από τις δημοτικές αρχές Αγραπίδη, Φασούλα, Μιχαλολιάκου αλλά και από τη σημερινή, και έγινε σκουπιδότοπος.
Η επεξεργασμένη εικόνα του «Φαντάζιο» είναι των δυο φοιτητριών στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, Αθηνάς Κουρκούλου και Νότας Στράγκα
Υπενθυμίζει το δελτίο Τύπου (9/9/2005) το οποίο υπέγραφε η «Επιτροπή Πολιτών για τη σωτηρία του “Σινέ Φαντάζιο”» με τίτλο «Κόλαφος για όσους επιχείρησαν να κατεδαφίσουν το Σινέ Φαντάζιο στον Πειραιά», στο οποίο αναφερόταν ότι ο τότε υφυπουργός Πολιτισμού Π. Τατούλης στις 8 Αυγούστου 2005, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Γιάννη Δραγασάκη, είχε τονίσει ότι το «Σινέ Φαντάζιο» έχει κηρυχτεί διατηρητέο μνημείο και ιστορικός τόπος, που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο του και ότι η απόφαση αυτή του ΥΠΠΟ δεν έχει ανακληθεί.
Ο υφυπουργός ενημέρωνε, επίσης, ότι ο Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνα είχε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της απόφασης, αλλά το ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή. Παράλληλα η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Αττικής με έγγραφό της προειδοποιούσε τους υπευθύνους των καταστροφών για τις προβλεπόμενες ποινικές κυρώσεις και ζητούσε να ενημερωθεί για το πώς και από ποιόν έγιναν οι εργασίες, με αποτέλεσμα την καταστροφή του τοίχου του μνημείου, των δαπέδων και την εκθεμελίωση του κτιρίου της εισόδου.
Σοσιαλιστές και Podemos βρίσκονται στα πρόθυρα σοβαρότατης ρήξης λόγω της διαφωνίας τους σε νομοσχέδιο που αφορά τα τρανς άτομα και ιδίως τους εφήβους 14-16 ετών: θα μπορούν να αυτοπροσδιορίζουν το φύλο τους ελεύθερα ή μόνο κατόπιν δικαστικής απόφασης;
Θεωρητικά, τα θέματα δικαιωματισμού θα ήταν τα πιο «εύκολα» για μια προοδευτική κυβέρνηση συνασπισμού, συγκριτικά τουλάχιστον με την οικονομία. Αυτό όμως δεν φαίνεται να ισχύει στην περίπτωση της κυβέρνησης Σοσιαλιστών και Podemos στην Ισπανία, όπου νόμοι που αφορούν τη σεξουαλική ελευθερία ή νομοσχέδια προς ψήφιση, όπως οι σχετικοί με τα διεμφυλικά άτομα, τη σωματεμπορία ή την οικογένεια, έχουν γίνει αντικείμενο έντονων, ενίοτε, διαξιφισμών ανάμεσα στις δύο κυβερνητικές συνιστώσες.
Η αρχή έγινε πριν από περίπου δύο εβδομάδες με τον νόμο κατά της σεξουαλικής βίας, γνωστό ως «μόνο το ναι σημαίνει ναι». Η κυβέρνηση άρχισε να δέχεται επίθεση από τη Δεξιά όταν έγινε γνωστό ότι μειώθηκαν οι ποινές ορισμένων σεξουαλικών παραβατών οι οποίοι πάτησαν πάνω στον νέο νόμο. Η παρέμβαση του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ υπέρ του νόμου έβαλε, προσώρας τουλάχιστον, τέλος σε μια μίνι ενδοκυβερνητική διαμάχη, καθώς ορισμένα κυβερνητικά στελέχη από το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) έθεσαν το ερώτημα μήπως είναι αναγκαίες κάποιες μεταρρυθμίσεις, κάτι στο οποίο διαφωνούσε κάθετα η εκ του Podemos υπουργός Ισότητας Ιρένε Μοντέρο. Με αφορμή όμως το νομοσχέδιο για τους διεμφυλικούς έχουν βγει κανονικά τα μαχαίρια.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ήταν να υποβληθεί προς συζήτηση στη Βουλή αυτή την εβδομάδα. Ομως, έχει προκύψει εμπλοκή καθώς το PSOE ζητά ορισμένες τροποποιήσεις τις οποίες αρνείται το Podemos. Στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκεται το κομμάτι που αφορά τον αυτοπροσδιορισμό του φύλου για εφήβους 14-16 ετών. Το αρχικό κείμενο, το οποίο είχε εγκριθεί από το υπουργικό συμβούλιο, προέβλεπε ότι η αλλαγή φύλου μπορεί να γίνει με απλή δήλωση στο ληξιαρχείο και με τη σύμφωνη γνώμη των γονέων ή των νόμιμων κηδεμόνων. Οι Σοσιαλιστές όμως τώρα ζητούν η αλλαγή να γίνεται κατόπιν δικαστικής απόφασης, με το επιχείρημα της καλύτερης νομικής θωράκισης του νομοσχεδίου. Σε αυτό αντιδρούν έντονα οι οργανώσεις των ΛΟΑΤΚΙ, που απειλούν με κινητοποιήσεις, αλλά και η αρμόδια υπουργός Ιρένε Μοντέρο.
Οι Σοσιαλιστές επιχειρούν να υποβαθμίσουν τη διαμάχη, αποδίδοντας αυτές τις κόντρες στη «νομοθετική φρενίτιδα». Η κυβερνητική εκπρόσωπος Ισαμπέλ Ροδρίγκεθ σε συνέντευξη Τύπου εξήρε τα επιτεύγματα της κυβέρνησης συνασπισμού, όπως η πρόσφατη έγκριση του προϋπολογισμού του 2023, η μείωση στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος και στα εισιτήρια των ΜΜΜ ή η αναπροσαρμογή των συντάξεων, και πρόσθεσε πως η κυβέρνηση αυτή θα ολοκληρώσει τη θητεία της η οποία κανονικά λήγει προς το τέλος του 2023.
Ηταν μια έμμεση απάντηση σε σενάρια που κυκλοφορούν στον Τύπο και εντός του Podemos σύμφωνα με τα οποία ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ εξετάζει το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, ίσως πριν από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές τον Μάιο του 2023, εφόσον δει ευνοϊκότερο κλίμα στα γκάλοπ. Προς το παρόν, το δεξιό Λαϊκό Κόμμα έρχεται πρώτο στην πρόθεση ψήφου, αλλά με πτωτικές τάσεις και χωρίς τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης με το ακροδεξιό Vox. Kάτι τέτοιο υπονοούσε και ο Πάμπλο Ετσενίκε, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Podemos, όταν τις προάλλες παραδέχτηκε τα ενδοκυβερνητικά προβλήματα αποδίδοντάς τα στο «γενικότερο πολιτικό πλαίσιο» κι εκφράζοντας την ανησυχία του για τη στάση των Σοσιαλιστών.
Πίσω από αυτή την κόντρα, σύμφωνα με ορισμένες αναλύσεις, κρύβεται το διακύβευμα των επόμενων εκλογών, ενόψει των οποίων και τα δύο κόμματα προσπαθούν να φτιάξουν μια διακριτή ταυτότητα. «Σε σχέση με τον εκλογικό ορίζοντα και την υπόλοιπη κοινοβουλευτική θητεία», έγραφε η αριστερή ιστοσελίδα Publico, επικαλούμενη πηγές του PSOE, «δεν αρνούνται ότι ίσως συνεχίσουν να υπάρχουν διαφοροποιήσεις, καθώς αυτό είναι κάτι αναπόφευκτο. Κι ότι όσο περισσότερο πλησιάζει το ραντεβού με την κάλπη τόσο πιο αισθητές θα γίνονται (...) Προς το παρόν όμως, “πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για να ολοκληρώσουμε τα νομοσχέδια που απομένουν”».
Το Release Athens 2023 υποδέχεται τους Helloween, το Σάββατο 17 Ιουνίου, στην Πλατεία Νερού. Η εμβληματική μπάντα από την Γερμανία, οι αδιαφιλονίκητοι ηγέτες του ευρωπαϊκού power metal, υπόσχονται μια από τις σπουδαιότερες metal βραδιές της ζωής μας, με ένα setlist όνειρο για κάθε οπαδό!
Περισσότερα ονόματα για τη συγκεκριμένη ημέρα θα ανακοινωθούν σύντομα!
Ένα από τα δύο-τρία πιο επιδραστικά συγκροτήματα που γέννησε η έκρηξη του metal στα 80s, οι Helloween ξεκίνησαν στις αρχές τις δεκαετίας από το Αμβούργο και δεν άργησαν να γίνουν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου. Με την κυκλοφορία του “Keeper of the Seven Keys: Part I” καθόρισαν τι σημαίνει ευρωπαϊκό power metal ενώ με το δεύτερο μέρος του καθιερώθηκαν οριστικά στη συνείδηση των metalheads ολόκληρου του πλανήτη.
Η συνέχεια ήταν το ίδιο εντυπωσιακή. 16 studio albums με εκατομμύρια πωλήσεις, αμέτρητες συναυλίες και εμφανίσεις στα κορυφαία φεστιβάλ ως headliners, διατήρησαν τους Helloween στην πρώτη γραμμή του metal, κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί για αρκετά χρόνια ακόμα.
Με την πολυπόθητη επιστροφή των Michael Kiske και Kai Hansen στο γκρουπ και τη σταθερή παρουσία των Weikath και Grosskopf, το συγκρότημα άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην πολύχρονη ιστορία του με την κυκλοφορία του ομώνυμου δίσκου, το 2021. Το “Helloween” αποθεώθηκε, δικαίως, από κοινό και κριτικούς και πρόσθεσε μερικά ακόμα σπουδαία τραγούδια σε μια δισκογραφία που ήταν ήδη γεμάτη από αυτά, όπως τα αξεπέραστα anthems “Ride The Sky”, “A Tale That Wasn’t Right”, “Eagle Fly Free”, “Power”, “I Want Out” και πολλά ακόμα.
Μια δεκαετία μετά την τελευταία τους εμφάνιση, οι Helloween επιστρέφουν στη χώρα μας και το Release Athens 2023 με ένα καταπληκτικό show που σίγουρα θα αποτελέσει το απόλυτο metal ραντεβού για το ερχόμενο καλοκαίρι.
Η προπώληση ξεκινάει τη Δευτέρα 5/12, στις 11:30, προς 45€ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Οι επόμενες φάσεις θα ανακοινωθούν στη συνέχεια.
Επίσης, διατίθενται περιορισμένα VIP εισιτήρια, με πρώτη τιμή στα 120€. Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές: Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους, οpen-bar, προτεραιότητα πρόσβασης στο χώρο, ιδιωτικό parking, ξεχωριστές τουαλέτες, αναμνηστικό δώρο.
Ταυτόχρονα, είναι διαθέσιμο το πρώτο διήμερο εισιτήριο του Release Athens 2023 για όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν δύο ημέρες του φεστιβάλ - η 2η εκ των οποίων θα ανακοινωθεί την ερχόμενη Δευτέρα - επωφελούμενοι από μία σημαντική έκπτωση:
Helloween & more tba (17/6/23, Πλατεία Νερού) + Headliner & more tba (7/6/23, Πλατεία Νερού) προς 80€ (κέρδος 10€)
Διάθεση εισιτηρίων:
Τηλεφωνικά στο 11876
Online στα releaseathens.gr / viva.gr
Φυσικά σημεία: Καταστήματα Wind, Public, Media Markt, Ευριπίδης, Yoleni’s και Viva Spot Τεχνόπολης
Όλες οι πληροφορίες (τιμές, πρόγραμμα, πρόσβαση) στο releaseathens.gr
Ο κύριος Πλεύρης, ο Πρωθυπουργός της χώρας, το πολιτικό και κρατικό σύστημα και τα κυρίαρχα ΜΜΕ κάνουν συνεχώς αναφορά στην “επιστήμη” που κάποιοι δεν ακολουθούν και συνεχίζουν να προσπαθούν να μας πείσουν ότι υπάρχει μια “πανδημία” και ότι για τη κατάσταση στη χώρα μας ευθύνεται ένας αναπνευστικός ιός, για τον οποίο θα πρέπει όλοι να συνεχίζουμε να φοβόμαστε.
Βέβαια δεν μας λέει ο κος Πλεύρης και οι υπόλοιποι, σε ποια επιστήμη αναφέρονται. Στη δική τους;
Έχοντας ως ομάδα αναλύσει, για περισσότερο από δύο χρόνια, δεδομένα, μαρτυρίες, στατιστικά, μελέτες, δημοσιεύματα κλπ, μπορεί κάποιος πολύ εύκολα να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ίδια η κυβέρνηση προκάλεσε την, καλά ενορχηστρωμένη και με επαγγελματικό τρόπο, “πανδημία”. Η ίδια η κυβέρνηση και το παρα-κράτος που, “απλά εκτελεί εντολές”, είναι υπεύθυνο για τη τραγική κατάσταση στην γενική υγεία των πολιτών στην Ελλάδα.
Μπορεί πλέον πολύ εύκολα να αποδειχθεί με στοιχεία. Η κρατική “πανδημία” δημιουργήθηκε κυρίως:
-Με τη χρήση ανούσιων και παράλογων μέτρων (από τα σκληρότερα στον πλανήτη) τα οποία προκάλεσαν ένα τσουνάμι παράνοιας και επίδειξης του πώς λειτουργεί ένα αυταρχικό κράτος. Η μόδα της μασκοφορίας και των κοινωνικών αποστάσεων είχε τεράστια απήχηση στη χώρα μας και το κράτος έκανε τα πάντα ώστε να επιβάλλει ότι υπήρχε στη πιο τρελή φαντασία του κάθε κρατικού υπαλλήλου.
-Τα μέτρα αυτά, με τη βοήθεια της μαζικής παραπληροφόρησης, προκάλεσαν πανικό στο γενικό πληθυσμό. “Σοκ και δέος”, χρήση “θεραπευτικών πρωτοκόλλων” που σκότωσαν περισσότερους από ότι θα έσωζαν, παράλογοι εγκλεισμοί, επιβολή τρομοκρατίας -με τη χρήση βίας και αστυνόμευσης από ανεκπαίδευτους “νταήδες”-, χρηματικά πρόστιμα.
-Στο θέμα της μαζικής παραπληροφόρησης, μεγάλο ρόλο έπαιξε η λανθασμένη χρήση της τεχνολογίας και των δυνατοτήτων που αυτή πλέον παρέχει. Εκτός από τους γνωστούς παπαγάλους, που έδιναν ιατρικές συμβουλές σε εκατομμύρια κατοίκους -και που κάποτε θα πρέπει να επέμβει η δικαιοσύνη για τα ψέματα που διέδιδαν-, ήρθε να προστεθεί η μαζική χρήση -σε βαθμό ψύχωσης- ηλεκτρονικών μέσων και πλατφορμών , οι οποίες ελέγχονται από εταιρείες κολοσσούς που έχουν ως μοναδικό σκοπό, το κέρδος. Τα κλασσικά ΜΜΕ μετέδιδαν απόψεις και θεωρίες από κάποιους “ειδικούς” -με το αζημίωτο βέβαια, βλέπε λίστα Πέτσα- και τα νέα, ηλεκτρονικά μέσα με τους περίφημους fact-checkers να διαγράφουν αυτά που τα αφεντικά τους (δηλαδή η φαρμακοβιομηχανία) δεν θέλουν να γράφεται και να ακούγεται.
-Με την έμμεση απειλή προς φτωχοποίηση αν δεν “συμμετέχεις στο κοινό καλό”, η απόλυτη φτωχοποίηση των αντιφρονούντων (απώλεια εργασίας, αναστολές, παραπομπή σε πειθαρχικά συμβούλια) και επιβολή κοινωνικού αποκλεισμού. Λασπολογία και χρήση φόβου και έντονης ψυχολογικής πίεσης, επιβολή του αισθήματος “ενοχής” σε όποιον δεν “συμμετείχε” και ήταν “αντί”. Απαγόρευση εισόδου σε νοσοκομειακές μονάδες, εστιατόρια, θέατρα, εκδηλώσεις. Ο απόλυτος διχασμός και στοχοποίηση μέρους ενός πληθυσμού.
-Ανυπαρξία του κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού, που υπό την “πίεση εκ των άνωθεν”, απλά μετατράπηκε σε απλό forwarder Ευρωπαϊκών εντολών και συστάσεων. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο ρόλος του ΕΟΦ είναι να ελέγχει τι κυκλοφορεί στην Ελληνική “αγορά” και θα έπρεπε να είναι περισσότερο “σοβαρός”. Αυτό σημαίνει ανάλυση, μελέτη και έρευνα σχετικά με μια νέα τεχνολογία που χρησιμοποιείται μαζικά στους κατοίκους της χώρας, και όχι να ασχολείται μόνο με σαμπουάν και κρέμες χεριών. Χαρακτηριστικό εδώ το παράδειγμα της “ανάλυσης φαρμακοεπαγρύπνησης”, η οποία ουσιαστικά συνέταξε μια ιδιωτική εταιρεία συμβούλων.
-Με τη χρήση πειραματικών σκευασμάτων, τα οποία δοκιμάστηκαν και χορηγήθηκαν μαζικά σε ανυποψίαστους πολίτες, και την υπόσχεση-ψευδαίσθηση της “απόκτησης ελευθερίας“. Είναι πλέον αποδεδειγμένο και καταγεγραμμένο σε αμέτρητες μελέτες και από τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα, προκύπτει ότι τα σκευάσματα αυτά (τα οποία χορηγήθηκαν πολλάκις σε κάθε άτομο), όχι μόνο δεν έκαναν αυτά που οι κατασκευαστές υποσχέθηκαν στους “καταναλωτές”, αλλά χειροτέρεψαν ακόμα περισσότερο την κατάσταση και προκάλεσαν ανεπανόρθωτες βλάβες σε αρκετούς ανθρώπους.Και αρκετούς τους σκότωσαν. Τα σκευάσματα αυτά διαφημίστηκαν έντονα από “ηγέτες”, “ειδικούς”, πολιτικούς και τηλεπερσόνες, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι αυτοί “γνωστοί” έχουν στενές επαφές με τη φαρμακοβιομηχανία και κερδίζουν έμμεσα ή άμεσα από τη συνεχιζόμενη “πανδημία”. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, οι 40+ πολιτικοί στη Γερμανία και τη Κύπρο που συνδέονται με εταιρείες παραγωγής test-kit και μασκών καθώς και η ίδια η κα Von der Leyen με την ανταλλαγή sms (που..χάθηκαν) με τον CEO της Pfizer (και για την οποία έχει ήδη ξεκινήσει ποινική διαδικασία).
-Στα παραπάνω θέματα, ήρθε να προστεθεί και το γεγονός ότι η χώρα μας έχει καταντήσει το πειραματόζωο της Ευρώπης. Νέες τεχνολογίες, που μοναδικό σκοπό έχουν την πλήρη παρακολούθηση και συλλογή των δεδομένων των πολιτών δοκιμάζονται σε πιο έντονο ρυθμό, σε σύγκριση με άλλες χώρες του πλανήτη, στον Ελλαδικό χώρο. Wallet, gov.gr App, ηλεκτρονικά “καλάθια”, δηλώσεις test σε κυβερνητική πλατφόρμα, έλεγχοι εισόδου-εξόδου, αποστολή sms, φόρμες PLF, αποθήκευση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων σε cloud server πολυεθνικών μονοπωλίων.
Πρόσφατα ιδρυθέντες εταιρίες στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, ψάχνουν για αναλυτές δεδομένων και PR. Δεν ψάχνουν για γιατρούς και επιστήμονες.
Όσον αφορά τη μαζική αυτή συλλογή δεδομένων, μην ξεχνάμε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας μας παρακολουθούσε δημοσιογράφους, πολιτικούς, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες και μάλλον του αρέσει γενικά να “ακούει” και να “μεταφέρει” αυτά που μαθαίνει. Δεν είναι πλέον θεωρία συνωμοσίας. Είναι η αποδεδειγμένη, σκληρή πραγματικότητα. Απλά ο πολιτικός αυτός ενημερώθηκε ότι υπάρχουν πιο έξυπνοι τρόποι (software) να υποδουλώσεις και να υπνωτίσεις, έναν ολόκληρο λαό. Η Ελλάδα έχει “καταντήσει” ένα τεράστιο hub συλλογής δεδομένων, στο πλαίσιο του “μοντέλου της Κίνας”, το οποίο φαίνεται να αρέσει στους σύγχρονους μικρο-δικτάτορες, που η “ηγεσία” της ΕΕ επαινεί και εξοπλίζει και προωθεί ως μοντέλο-πρότυπο. Σοβαρό πρόβλημα δε, αποτελεί το γεγονός ότι ενώ πλέον το σκάνδαλο Watergate θυμίζει παιδική χαρά, κανένα μεγάλο Ευρωπαϊκό ΜΜΕ δεν έχει αναφερθεί στην κατάσταση. Όλα μέλι-γάλα στην Ελλάδα.
Όλα τα άνωθεν, μαζί με την ολοκληρωτική διάλυση του Εθνικού συστήματος υγείας και τη διασπορά τρόμου και διχόνοιας στο νοσηλευτικό προσωπικό, οδήγησαν στη τραγική κατάσταση -σε όλους τους τομείς ανεξαιρέτως- που βιώνει η χώρα μας.
Όποιος διαφωνεί με τα παραπάνω συμπεράσματα, ας μας αποδείξει που κάνουν λάθος σε αυτά που φωνάζουν χιλιάδες άνθρωποι σε αυτή τη χώρα, που αποδεδειγμένα πλέον και με στοιχεία, είχαν και συνεχίζουν να έχουν δίκιο.
Γιατί υπάρχουν τα στοιχεία που μπορούν να τα αποδείξουν όλα. Και τα στοιχεία αυτά δείχνουν επίσης τις εγκληματικές ενέργειες του παράλογου και, πολιτικά οδηγούμενου, κρατικού μηχανισμού.
Κύριοι πολιτικοί, μεγαλογιατροί, “ειδικοί”, μεγαλοδημοσιογράφοι, κρατικοί υπάλληλοι, πληρωμένοι από τις πολυεθνικές -που συνέβαλλαν στη δημιουργία αυτού του χάους- fact-checkers:
Μέχρι σήμερα δεν έχετε καταφέρει να αμφισβητήσει όλα αυτά που έχουν ειπωθεί εδώ και καιρό και που μέχρι πρότινος κάνατε τα πάντα να φιμώσετε και να λασπολογήσετε ως “θεωρίες συνωμοσίας”.
Σε άλλες χώρες έχουν ήδη ξεκινήσει να συζητάνε για τις πληγές που άφησαν 2,5 χρόνια απόλυτης παραφροσύνης. Στην Ελλάδα παραμένει το θέμα ταμπού, το κράτος έδειξε τον καλύτερό του εαυτό προς τους πολίτες αυτής της χώρας και έκανε τα πάντα για να τους “σώσει”.
Στο “τιμόνι” αυτής της χώρας βρίσκεται μία τυραννική ηγεσία. Ένας Σατράπης που δεν νοιάζεται για τους κατοίκους της επικράτειας και που θα κάνει τα πάντα, ακόμα και αν ο κόσμος συνεχίζει να χάνει τις ζωές του από τις εγκληματικές του αποφάσεις, ώστε να μείνει στην εξουσία και να ολοκληρώσει το “μεγαλούργημα” του.
Το παρα-κράτος που έχει στηθεί κρατάει ομήρους της παραφροσύνης, του σαδισμού και του μίσους του, 10 εκατομμύρια ανθρώπους.
Είναι στην ευχέρεια του καθενός να αποφασίσει αν θα συνεχίσει, με σκυμμένο το κεφάλι, να ανέχεται ακόμα τη κατάσταση. Να ανέχεται τον Σατράπη.
Βγάλτε επιτέλους τις μάσκες και τα προσωπεία. Το μέλλον είναι δικό μας. Δεν είναι δικό τους.
*Η φωτογραφία είναι από τον τομέα 21, 3ο Νεκροταφείο Αθηνών στη Νίκαια Θύμα του εμβολίου και της εγκληματικής αμέλειας των γιατρών
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ 2022-23
ΚΥΚΛΟΣ: ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟΥ
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΟΥΝΤΑ και ΤΟ ΝΕΟ ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ
Έργα νέων καλλιτεχνών που εμπνέονται από την παράδοση του ρεμπέτικου, ανέκδοτο υλικό του Παναγιώτη Τούντα, έργα του Βαγγέλη Κορακάκη αλλά και έργα του Δημήτρη Παπαδημητρίου που η πανδημία δεν επέτρεψε να παρουσιαστούν ζωντανά, περιλαμβάνει το πρόγραμμα του Ελληνικού Σχεδίου για τη χειμερινή περίοδο 2022-23. Συνεπές στους ιδρυτικούς του σκοπούς το Ελληνικό Σχέδιο αναδεικνύει για μια ακόμα φορά νέους δημιουργούς με παραγγελίες έργων, αλλά όχι μόνον. Στοχεύει στην παραγωγή πρωτότυπου μουσικού υλικού και τη δημιουργία ρεπερτορίου τόσο από νεότερους όσους και από καταξιωμένους συνθέτες.
Το φετινό πρόγραμμα εστιάζει στο ρεμπέτικο τραγούδι και τις επιρροές του στο σήμερα. Με μια ομάδα πειραματικών και μη δράσεων – παραγγελιών- ηχογραφήσεων –συναυλιών - βιντεοσκοπήσεων, επιχειρεί να επανεκκινήσει την ιστορία του λαϊκού τραγουδιού. Δηλαδή, να ξαναπάρει τον δρόμο από το ίδιο σημείο που το πήρε η γενιά του Χατζιδάκι προς άλλες όμως πιθανόν κατευθύνσεις, αναζητώντας τις παλαιές πηγές δύναμης και αλήθειας στο σήμερα.
Θα παρουσιαστούν έργα των Γρηγόρη Βασίλα, Ευγένιου Χαλίλ, Τάσου Ρωσόπουλου, Βαγγέλη Κορακάκη και Δημήτρη Παπαδημητρίου σε πολλαπλούς χώρους σ’ ένα διάστημα περίπου έξι μηνών. Χώροι διεξαγωγής είναι το Μικρό Παλλάς, το Ίδρυμα Κακογιάννη και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Όλες οι δράσεις του Ελληνικού Σχεδίου υποστηρίζονται από το Ίδρυμα Ωνάση.
13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ – ΜΙΚΡΟ ΠΑΛΛΑΣ
TO NEO ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ: ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΣ - Προσμονή
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΟΥΝΤΑ - Μέρος πρώτο
Στο πρώτο μέρος της συναυλίας ο συνθέτης Γρηγόρης Βασίλας θα παρουσιάσει στις το έργο του «Προσμονή» εμπνευσμένο από την παράδοση του ρεμπέτικου σε δικές του ενορχηστρώσεις με ένα εξαιρετικό σύνολο μουσικών.
Περιγράφοντας το έργο του ο συνθέτης σημειώνει: «Προσδοκία, λοιπόν και μια ελπιδοφόρα αναμονή. Γλυκιά και βασανιστική στον ρόλο που της αξίζει, απαιτώντας την αποκλειστικότητα αλλά και σχεδόν την ολότητα της σκέψης. Όταν φτάνει η ώρα της, καταλαβαίνει κανείς τη δύναμη της αξίας στον στόχο. Το έργο αυτό είναι ένας συγκερασμός βιωμάτων , αισθημάτων και συναισθημάτων, επιρροών, ερμηνειών και ορμηνιών και μια διύλιση σκέψεων από τα ήθη και τις αξίες που συνάντησα. Είναι ό,τι με βοήθησε να βάλω σε μια τάξη τη συνείδησή μου, αφενός και αφετέρου να μην σιωπώ σε αυτά που δεν μπορώ να πω» λέει ο Γρηγόρης Βασίλας.
Το δεύτερο μέρος της συναυλίας περιλαμβάνει ανέκδοτα τραγούδια του μεγάλου αναμορφωτή και συνθέτη της λαϊκής μουσικής Παναγιώτα Τούντα σε ενορχήστρωση Μανόλη Πάππου.
Ο Μανόλης Πάππος είναι αδιαμφισβήτητα από τους κορυφαίους εκτελεστές μπουζουκιού του καιρού μας. Διατηρεί την πηγαία έκφραση και ήχο του οργάνου σε μια εποχή που το μπουζούκι τείνει να εκφυλισθεί. Σεμνή αλλά μαγική δεξιοτεχνία και αισθητικό μέτρο, καλλιέργεια και βαθειά ποιητική προσωπικότητα τον τοποθετούν δίκαια ως επιλογή πρώτη για να του εμπιστευθούμε τον θησαυρό του Τούντα.
Το υλικό αυτό παρουσιάζεται για πρώτη φορά καθώς για διάφορους λόγους δεν ηχογραφήθηκαν στην εποχή τους. Σε κάποιες περιπτώσεις, προέρχεται είτε από προσχέδια μελλοντικών τραγουδιών ή μελωδιών ή τραγούδια τα οποία δεν είχαν ολοκληρωθεί στιχουργικά και έτσι παρέμειναν ακυκλοφόρητα. Άλλα απλά δεν βρήκαν λόγω συγκυριών τον δρόμο προς την δισκογραφία. Όμως η μεγαλοφυΐα και το προσωπικό ύφος του συνθέτη είναι αναμφισβήτητα καταγεγραμμένη σε αυτά.
Για τον Παναγώτη Τούντα ο ιδρυτής του Ελληνικού Σχεδίου Δημήτρης Παπαδημητρίου λέει: «O Π.T. θεωρείται δίκαια ένας μεγάλος συνθέτης του σμυρναίικου ρεμπέτικου. Γνώστης θεωρίας της μουσικής σε βάθος μας άφησε τέλειες, σχεδόν καλλιγραφημένες παρτιτούρες με εντυπωσιακή για το είδος αυτό σημειογραφία. Ο πετυχημένος πειραματισμός του στην τολμηρή πολυτροπικότητα των μελωδιών του φωτίζει ακόμα και σήμερα μια δύσβατη περιοχή του ελληνικού μελωδισμού. Περιοχή που για να την βαδίσει ο συνθέτης του χρειάζεται σπάνιο ταλέντο και γνώση. Είναι δε ο Τούντας πράγματι η σπάνια περίπτωση όπου η γνώση της δυτικής μουσικής δεν κατέστρεψε το φυσικό ελληνικό στοιχείο της μουσικής του. Αντίθετα τον βοήθησε να το επεκτείνει.»
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ένα πλούσιο κοίτασμα τριάντα περίπου τραγουδιών. Ο Μανόλης Πάππος πήρε ως επί το πλείστον μια απλή σελίδα με μόνο το μελωδικό υλικό και τις «ανταποκρίσεις», χωρίς καν τα ακόρντα. Σε σπάνιες περιπτώσεις πήρε πάρτα πιάνου και φωνής, όπου δηλαδή υπήρχαν και τα ακόρντα. Και άλλες φορές μόνο ιδέες «ορφανές», δηλαδή χωρίς ανάπτυξη και φυσικά στίχο.
Η ομάδα αυτή των ακυκλοφόρητων τραγουδιών του Τούντα περιλαμβάνει ένα ευρύ ρεπερτοριακό φάσμα τραγουδιών και ιδεών και από τις τρεις συνθετικές του περιόδους.
Η πρώτη του περίοδος 1926-1933, περιλαμβάνει τραγούδια της σμυρναίικης σχολής που έχουν καταβολές στο ύφος των δύο πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα της Μικράς Ασίας, όπου έχουμε την σμίξη των ευρωπαϊκών μουσικών στοιχείων και του παραδοσιακού ύφους. Πάνω σε αυτήν την νοοτροπία η συμβολή του Τούντα υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη τους είδους. Σε αυτήν ακριβώς την περίοδο γίνεται ευρύτερα γνωστός στο κοινό και στους μουσικούς και αναδεικνύεται ως ένας από τους πιο αγαπημένους και κορυφαίους συνθέτες. Η δεύτερη του περίοδος τοποθετείται μεταξύ 1934-1937 με εμφανή πλέον την επιρροή του ρεμπέτικου τραγουδιού. Τέλος η περίοδος 1937-1941, όπου κυριαρχεί το καθαρά λαϊκό ύφος, με το μπουζούκι σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Και στις δύο ομάδες περιλαμβάνονται δείγματα:
⦁ Ολοκληρωμένων (και στιχουργικά) τραγουδιών και από τις τρεις περιόδους τους συνθέτη με ρεπερτόριο που περιλαμβάνει: ελαφρά, μικρασιάτικα-καφέ αμάν, ρεμπέτικα και δημοτικά τραγούδια.
⦁ Μελωδίες και σπαράγματα που συμπληρώθηκαν δημιουργικά με το σύγχρονο δυναμικό στο τραγούδι. Ο μερικώς ή ολικώς ελλείποντα στίχο ανατέθηκε σε σύγχρονους σπουδαίους ποιητές (με τραγουδιστική φυσικά εμπειρία) αλλά και σε δόκιμους στιχουργούς: Μιχάλης Γκανάς, Διονύσης Καψάλης, Γιώργος Κοροπούλης, Κώστας Φασουλάς.
Για τον σχεδιασμό του καλλιτεχνικού προγράμματος ο Δημήτρης Παπαδημητρίου αναφέρει: «Στο έργο του Γρηγόρη Βασίλα βρήκαμε ήδη εκφρασμένη την κοινή πηγή της αναζήτησης μας. Καθόλου τυχαίο αφού στους δημιουργούς του ρεμπέτικού και του λαϊκού τραγουδιού τεράστια σημασία έχει σε τί όργανο γράφει και πως παίζει ο συνθέτης. Ο Βασίλας χωρίς να αλλάζει τον ήχο του και το στυλ του παίζει λόγου χάριν Τσιτσάνη, Ζαμπέτα, Θεοδωράκη, Χιώτη, Ξαρχάκο σαν να ήταν η πρώτη εκτέλεση. Έχει αφομοιώσει την ιστορία όλη σε ένα παίξιμο που είναι δικό του. Έτσι γράφει κιόλας. Ένας σίγουρα νέος έλληνας συνθέτης του πάντα. Ένας σαφώς καινούργιος του ανέκαθεν. Του αναθέσαμε να υλοποιήσει για μας σε έργο που αυτός μας υπέδειξε. Στον αντίποδα της ίδιας όμως σφαίρας ο ακόμα νεότερος, ο νεότατος Ευγένιος Χαλίλ – του οποίου έργο θα παρουσιαστεί τον Φεβρουάριο – και αυτός οργανοπαίχτης με ξεχωριστό ήχο και εντυπωσιακή σύνδεση με την αυθεντικότητα. Ωστόσο και πιανίστας σπουδαγμένος και ανήσυχος μουσικός που φλερτάρει με εναλλακτικά μουσικά ρεύματα. Αυτό αυτόματα μας κάνει να περιμένουμε με διπλή ανυπομονησία και περιέργεια. Η αντιδιαστολή του Βασίλα με τον Χαλίλ είναι ενδεικτική ενός πάντα αινιγματικού παρόντος. Αλλά και εύγλωττη απέναντι στα «νέα» τραγούδια του Παναγιώτη Τούντα. Είναι δηλαδή ο κύκλος αυτός κανονικά ένα διαχρονικό ιστορικό τρίστρατο.
Κι αν ο Οιδίποδας σ΄ ένα τρίστρατο σκότωσε τον άγνωστο σε αυτόν πατέρα του, εμείς που ξέρουμε τους πατέρας μας, σεβαστικά θα παραμερίσουμε για να περάσει του Παναγιώτη Τούντα η θαυμάσια άμαξα. Και θα την πάρουμε μετά καταπόδι.»
Χορηγοί επικοινωνίας για Το Ελληνικό Σχέδιο:
ΕΡΤ, ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΜΕΛΩΔΙΑ, OGDOO.GR
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥΝΤΑΣ 1886-1942
Ο διασημότερος συνθέτης της Σμύρνης, και πιθανώς ο μεγάλος συνθέτης της εποχής αυτής, πριν την εμφάνιση του Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος και ανήκει στην ομάδα των μουσικών, που μετά την καταστροφή του 1922, διαμόρφωσαν το νεότερο λαϊκό τραγούδι στην Ελλάδα. Ο Παναγιώτης Τούντας γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1886, από ευκατάστατους γονείς, και ασχολήθηκε από μικρός με τη μουσική. Από παιδί παίζει μαντολίνο και στις αρχές του αιώνα, τον βρίσκουμε ως μέλος στην περίφημη Σμυρνέικη Εστουδιαντίνα του Σιδερή, γνωστή με το όνομα «Τα πολιτάκια».Oι πρώτες του συνθέσεις ανάγονται στις αρχές του 1910. Συμμετείχε σε διάφορα μουσικά σχήματα που έκαναν περιοδείες εκτός Σμύρνης, για την ψυχαγωγία των Ελλήνων της διασποράς και ταξίδεψε στην Αίγυπτο, στην Ελλάδα και σε χώρες της Ευρώπης. Ήρθε οριστικά στην Ελλάδα το 1923 και εγκαταστάθηκε στη Νέα Σμύρνη. Τα πρώτα χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή έπαιζε σε διάφορα κέντρα, σαν μαντολινίστας. Το 1926 ανέλαβε την διεύθυνση του Ελληνικού παραρτήματος της Γερμανικής ODEON και εγκατέλειψε την μόνιμη παρουσία του στο πάλκο. Στα επόμενα χρόνια που ακολουθήσαν, ο Παναγιώτης Τούντας ήταν ο υπεύθυνος πολλών εκ των ηχογραφήσεων που γίνονταν στην Ελλάδα ενώ είναι ο πρώτος συνθέτης της δισκογραφίας στην Ελλάδα, που το όνομά του τυπώθηκε στις ετικέτες των δίσκων 78′.Το πρώτο του τραγούδι ,στην Ελλάδα, κυκλοφόρησε το 1926 και ήταν η «Σμυρνιά» με την Αθηναϊκή Εστουδιαντίνα τραγουδημένο απ’ τον τενόρο Κορνήλιο Μισαηλίδη. Μέχρι το 1930 τα τραγούδια του κυκλοφορούν στις εταιρείες ODEON, POLYDOR,PATHE, καθώς και στις COLUMBIA, και HIS MASTER’ VOISE και PARLOPHONE τα οποία τραγούδησαν όλοι οι μεγαλύτεροι τραγουδιστές της εποχής αυτής όπως οι: Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς, Βαγγέλης Σωφρονίου, Κωνσταντίνος Νούρος, Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου η Πολίτισσα, Κώστας Ρούκουνας κ.α. η O Παναγιώτης Τούντας, σαν συνθέτης εμφανίζεται με πάνω από 300 τραγούδια όλων των ειδών από λαϊκό και ελαφρύ, τα οποία εκτός ελαχίστων που βασίζονται σε παραδοσιακές μελωδίες, αποτελούν πολύ σημαντικά έργα με προσωπικό ύφος και στυλ επηρεασμένο σαφώς από το ύφος της Σμύρνης από τα μέσα του 19 ου αιώνα έως τις αρχές του 20υ. Είναι από τους λίγους συνθέτες, που τραγούδια του κυκλοφόρησαν σε πολλές εκτελέσεις της εποχής της δημιουργίας τους. Από ότι προκύπτει και από τα ντοκουμέντα ο ίδιος έγραφε και τους στίχους των τραγουδιών του. Από το 1931 ανέλαβε για πολλά χρόνια -ίσως μέχρι το 1940-την διεύθυνση της COLUMPIA και εκτός από το ρόλο του μαέστρου και ενορχηστρωτή, ήταν αυτός που ανακάλυψε νέα φωνητικά ταλέντα έχοντας παράλληλα ευθύνη του ρεπερτορίου που θα πρότεινε στην εταιρεία. Σύμφωνα με το κλίμα της εποχής, έγραψε χωρίς να έχει ο ίδιος προσωπική εμπειρία, μερικά από τα πιο σημαντικά ρεμπέτικα τραγούδια με θεματολογία γύρω από ουσίες και τον κόσμο του περιθωρίου, που κυκλοφόρησαν με τεράστια επιτυχία ακόμα και πριν την εμφάνιση του μπουζουκιού στη δισκογραφία. Κάποια από τα πιο γνωστά του είδους τραγούδια που παραμένουν διάσημα έως τις μέρες μας Γιατί φουμάρω κοκαΐνη, Κουβέντα με το χάρο, Φέρτε πρέζα, Η Πασαλιμανιώτισα ενώ μερικά από τα τραγούδια που του εξασφάλισαν την θέση στο πάνθεο των αθανάτων δημιουργών ήταν Η Βαρβάρα (η οποία και έγινε η αιτία απαγόρευσης των τραγουδιών με ουσίες από την δικτατορία Μεταξά), Η Παγκρατιώτισα, Η Γκαρσόνα, Δημητρούλα μου, Αερόπλανο θα πάρω, Εγώ θέλω πριγκηπέσσα, Χαρικλάκι, Kουκλάκι, κ.α στα οποία φαίνεται η μεγάλη του γνώση και ευχέρεια στην Ευρωπαϊκή και την Ανατολική μουσική.
Άφησε ένα σημαντικό αριθμό ανεκδότων τραγουδιών τα οποία παραμένουν άγνωστα και δεν ηχογραφήθηκαν στην εποχή τους παρότι τα ετοίμαζε για ηχογράφηση σύμφωνα με τα ντοκουμέντα που προκύπτουν από αρχείο που εκτίθεται για πρώτη φορά στην παρούσα δημοπρασία, η οποία περιέχει πολλές από τις πρωτότυπες παρτιτούρες των ιστορικών του συνθέσεων.
Απεβίωσε στις 23/5/1942 στην Νέα Σμύρνη.
Γρηγόρης Bασίλας
Σολίστας - Δημιουργός - Δάσκαλος μπουζουκιού
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969, αλλά έζησε τα 18 πρώτα χρόνια της ζωής του στο Μεσότοπο Λέσβου. Τόπος με έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα και επιρροές από το Μικρασιατικό πολιτισμό. Σε πολύ νεαρή ηλικία ανακαλύπτει την αγάπη του για τη μουσική και το όργανο που τον γοητεύει περισσότερο είναι το μπουζούκι. Στα 19 του χρόνια επιστρέφει στην Αθήνα σαν φοιτητής του ΤΕΙ Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.
Παράλληλα εξελίσσει τη δεξιότητά του στο μπουζούκι και αρχίζει να συνεργάζεται με σπουδαίους καλλιτέχνες της εποχής. Γρήγορα αντιλαμβάνεται πως το πάθος του για τη μουσική θέλει να είναι η αποκλειστική ενασχόληση του και ξεκινά να συνεργάζεται με ολοένα και περισσότερους καλλιτέχνες, όπως η Πόλυ Πάνου, η Μαίρη Λίντα, η Γιώτα Λύδια, ο Στέλιος Βαμβακάρης, ο Θόδωρος Πολυκανδριώτης, η Χριστιάνα, ο Αντώνης Καλογιάννης, η Σωτηρία Λεονάρδου, o Μπάμπης Γκολές, o Kώστας Φέρρης.
Έχει συνεργαστεί, σε ζωντανές εμφανίσεις αλλά και στην δισκογραφία,
με σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως με τους Σταύρο Ξαρχάκο, Δημήτρη Παπαδημητρίου, Ηρώ Σαΐα, Σταμάτη Κραουνάκη, Άλκηστη Πρωτοψάλτη κ.α.
Στο εξωτερικό με τους Simon Abkarian ,Francis Marmande, Patrick Sommier, Georges Lavaudant ,Brigitte Rouan, Ντέμη Ρούσσο, Claude Lelouch. Michel Volkovitch, Cengiz Onural & Incesaz κ.α.
Ανάμεσα στις συνεργασίες του βρίσκονται και πλήθος τηλεοπτικών εκπομπών, με πιο σημαντικές τη συνεργασία του με τον καθηγητή Εθνομουσικολογίας του ΕΚΠΑ, Λάμπρο Λιάβα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος μπουζουκιών «Δρόμος» και ιδρυτής του συγκροτήματος «Πυρήνας», με τα οποία έδωσε συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά και το αποτύπωμά τους στη δισκογραφία με 5 δίσκους, με τον τελευταίο από αυτούς τον «Φανό Θυέλλης», σε δικά του τραγούδια και του Κώστα Φασουλά.
Στην 30ετή και πλέον πορεία του έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, και σε διάσημα μουσικά φεστιβάλ, όπως το «Le nuits de Fourvieres» της Λυόν, το Παγκόσμιο Φεστιβάλ της Ασίας, στην Σαγκάη , διαδίδοντας τη λαϊκή μουσική της χώρας μας.
Έχει επενδύσει μουσικά θεατρικά έργα και ταινίες, κυρίως στη Γαλλία και έχει κερδίσει υποψηφιότητα στα θεατρικά βραβεία «Les Molieres du theatre Musical».
Διδάσκει για πολλά χρόνια το όργανο σε νέα παιδιά και στο πλαίσιο αυτό έχει κάνει πολλά σεμινάρια και διαλέξεις. Το επόμενο διάστημα θα διδάξει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.
